oryginalna42@pino.pl

 Uczenie się to względnie trwałe zmiany zachowania będące wynikiem doświadczenia. Habituacja – uczenie się polegające na tym, ze wielokrotne poddanie organizmu działaniu danego bodźca zmniejsza jego wrażliwość na ten bodziec. Podstawa wielu typów uczenia jest tworzenie skojarzeń – związków łączących jeden obiekt lub zdarzenie z innym obiektem lub zdarzeniem. Warunkowanie klasyczne  To forma uczenia się polegająca na tym, że bodziec neutralny zostaje połączony z bodźcem powodującym zachowanie odruchowe i z czasem zaczyna wystarczać do wywołania tego zachowania. Bodziec bezwarunkowy (BB) wywołujący automatyczna reakcję bezwarunkowa (RB), nie wymagający uczenia się. Reakcja bezwarunkowa -  odruchowo wywołana przez specyficzny bodziec. Bodziec warunkowy (BW)  - bodziec pierwotnie obojętny, uzyskujący znaczenie poprzez warunkowanie czyli powtarzające się łączenie go z bodźcem bezwarunkowym. Reakcja warunkowa (RW) – reakcja uzależniona od związków łączących bodziec warunkowy z bodźcem bezwarunkowym, warunkowanie tymi związkami, gdy zostanie wyuczone do jej wywołania, wystarczy oddziaływanie BW.  Nabywanie -  to termin techniczny wskazujący na wstępne uczenie się RW.  Warunkowanie śladowe -  forma klasycznego warunkowania następczego, charakteryzująca się tym, że działanie BW kończy się przed  rozpoczęciem działania BB. Uczenie się awersyjne – forma warunkowania klasycznego charakteryzująca się łączeniem BW z nieprzyjemnym BB prowadzącym do prób unikania BW. Warunkowana reakcja emocjonalna ( WRE) – emocjonalna, wywołana bodźcem, który wcześniej był neutralny. Fobia- irracjonalny strach przed specyficznym obiektem lub sytuacja. Biologiczna  gotowość -  wbudowana w organizm skłonność do wywoływania określonych reakcji warunkowych przez specyficzne bodźce warunkowe, sprawiająca, że niektóre rodzaje warunkowania wymagają stosunkowo krótkiego uczucia. Przeciwgotowość– wbudowany w organizm brak skłonności do wywoływania określonych reakcji warunkowanych przez specyficzne bodźce warunkowe.  Wygłoszenie -  proces prowadzący do wyeliminowania RW w wyniku powtarzającego się prezentowania BW lub BB Samorzutne odnowienie – proces prowadzący do tego, ze po okresie wygaszania RW, BW ponownie uzyskuje jej wywołanie.  

 Halucynogen jest substancją wywołującą doświadczenia spostrzeżeniowe znane jako halucynacje. Halucynogeny obejmują meskalinę, pejotl, psylocybine, dietyloamid kwasu lizergowego (LSD), fencyklidynę (PCP), kretaminę („wyjątkowe K”) i marihuanę.. LSD jest syntetyczną substancja wywołującą zmiany w spostrzeganiu. Osoby przyjmujące zwykle doznają halucynacji wzrokowych, które często przybierają postać kształtów geometrycznych, charakteryzujących się sugestywnymi barwami i gwałtownymi ruchami. Przy większych dawkach kształty geometryczne są zastępowane szybko zmieniającymi się przedmiotami symbolicznymi. Osoby zażywające mogą czuć się tak, jakby stawały się częścią tego, co obserwują. Halucynacje słuchowe obejmują słyszenie wymyślonych języków obcych lub symfonii. Objawy te mogą trwać przez kilka godzin. LSD może wywołać przerażające doświadczenia, które mogą być spowodowane zmiana dawki, nastroju, oczekiwań i otoczenia. Halucynacje mogą powracać bez przyjmowania substancji. Te samorzutne przebłyski mogą się zdarzyć tygodnie, a nawet lata po zażyciu substancji i mogą być uruchamiane, gdy osoba znajdzie się w ciemności. Najpopularniejszym halucynogenem w Ameryce jest marihuana, której aktywnym składnikiem jest tetrahydrokannabinol (THC). Na całym ciele i mózgu, łącznie z hipokampem znajdują się receptory przyjmujące cząsteczki kannabinoidu. Kannaboidy oddziaływają na apetyt, pamięć i ból oraz mogą modelować inne neuroprzekaźniki. Skutki działania marihuany zależą od nastroju, oczekiwań i otoczenia osoby zażywającej. W samotności osoba ta może odczuć senność i pójść spać. W towarzystwie innych może odczuć euforie. Skutki działania substancji mogą być subtelne, łącznie ze zmianami w spostrzeganiu powodującymi, ze obrazy i dźwięki staja się bardziej wyraziste. Powszechne SA również zniekształcenia spostrzegania czasu i przestrzeni oraz upośledzenie zdolności spostrzeżeniowo -ruchowych, co sprawia, że prowadzenie auta staje się niebezpieczne.