Lekcja 11c

 Niepamięć. Przykładem niepamięci, czyli utraty pamięci obejmującej dłuższe okresy, będącej zazwyczaj rezultatem uszkodzenia mózgu spowodowanego wypadkiem, infekcją albo uderzeniem, może być niepamiętanie niczego, co wydarzyło się w danym czasie. Niepamięć jest czymś innym niż zwykłe zapomnienie, wpływające wyłącznie na pamięć informacji wyuczonych w ograniczonych odcinkach czasu. Niepamięć wywołana uszkodzeniem mózgu oddziałuje z reguły tylko na wspomnienia epizodyczne, pamięć semantyczną pozostawiając  w stanie nieomal nienaruszonym. Ludzie, którzy mieli wypadek powodujący niepamięć, zazwyczaj nie mają pojęcia, co robili tuż przed nim, jednak przypominają sobie informacje semantyczne, takie jak swoje imię i nazwisko oraz datę urodzenia.. Zdarza się jednak, że niepamięć powoduje skutki przeciwne, oddziałując negatywnie przede wszystkim na pamięć semantyczną. Istnieją dwa rodzaje niepamięci: wsteczna i następcza. Niepamięć wsteczna jest utratą przeszłych wspomnień. Jest to ten typ niepamięci, który stanowi częsty motyw oper mydlanych i filmów. Większość z nas cierpi na szczególnego rodzaju niepamięć wsteczną, nazywaną niepamięcią dziecięcą. Nie mamy zbyt wielu wspomnień dotyczących pierwszych lat życia, chociaż niektórzy pamiętają co ważniejsze zdarzenia, które miały miejsce nim ukończyły drugi rok życia. Niepamięć następcza nie narusza wspomnień wcześniej skonsolidowanych, lecz uniemożliwia uczenie się nowych informacji. Niepamięć ta wpływa na wszystkie wspomnienia jawne – czyli takie, które mogą być dowolnie przywoływane – i powoduje ogólną niezdolność do kodowania informacji. Zdarza się tak, że przyczyna niepamięci są uszkodzenia obszarów kory mózgowej spełniających funkcję magazynów pamięci. U podstaw wszelkich wspomnień leżą zmiany połączeń między poszczególnymi neuronami, większość zaś neuronów odpowiedzialnych za przebieg procesów pamięciowych znajduje się w korze. Choroba Alzheimera rozpoczyna się zazwyczaj niewielkimi ubytkami pamięci, zwiększającymi się wraz z upływem czasu. Zaawansowane stadia choroby uniemożliwiają przypomnienie sobie tego, kim są cierpiący, gdzie przebywają, kim są członkowie ich rodzin. Choroba ta powoduje degradacje nie tylko hipokampa, lecz także innych obszarów mózgu, pełniących funkcję magazynów pamięci. W zależności od tego, jakie konkretne części mózgu danej osoby zostały na skutek choroby uszkodzone, niepamięć w różnym stopniu obejmuje odmiennego typu informacje; przykładowo, podczas gdy u niektórych pacjentów pogarsza się przede wszystkim pamięć przestrzenna, u innych osłabieniu ulega przede wszystkim pamięć werbalna. Wspomnienia wyparte, to wspomnienia rzeczywiste, które zostały zepchnięte poniżej progu świadomości, ze względu na to, że były emocjonalnie zagrażające.